ای امـتـداد سـورۀ کـوثـر خـوش آمدی           ای روشنای قلب پـیـمـبـر خوش آمدی
آییینه دار حضرت حـیدر خوش امدی           کوری چشم دشمن ابـتـر خو ش آمدی

از مـقـدم تو فـاطـمه مــادر خطاب شد 
لـفظ ابـوالحـسـن لـقـب و بـوتـراب شد 
پهن است ابـتــدای کوچه بـساط گدائیم           با تو به سر شده است غــمِ بی نـوائیـم
از بــرکت دعــای شـمــا من خـدائـیـم           بــا لـطـف تــوست اگــر کــربــلائـیــم
گیریم مرد شامی آمده اینـجا نگــاه کن 
دست مرا بـگـیـر مــرا سر به راه کن 
مـا خـانـوادتــاً هـمـگــی نــوکــر شـمـا           تو خـانـوادتــاً، مـسـیـحـا، گــره گـشـا
من بـا قـبـیـلـه ام، گــدایــان مـجـتـبــی           تو با عـشـیـره ات، عـزیـزان قـلب ما
یــا ایـهـا الــکـریــم بــده روزی مــرا 
هرگز نـدیـده ایم که تو رد کـنـی گــدا 
یک روز می رسد حرمت را بنـا کنیم           با طرح و نقشه های حـریـم رضا کنیم
صـحـنـت زُمـرّد و گـنـبـد طـلا کـنـیـم           بعـدش نـشـسـتـه در حــرم تو صفا کنیم
در وصف و شرح حال تو این کامل است و بس 
شاگرد مکتب تو ابوفاضل است و بس 
مرد جـمـل دلاوریت حـیرت آور است           تکبـیـرهای حیدریت حیـرت آور است
رزم آوری و برتریت حیرت آور است           با یک سپاه برابریت حـیـرت آوراست
خـتــم به خـیـر قـائـلـه فــرما اراده کن 
آن فـتـنـه را بگیر و ز اشـتـر پیاده کن 
روشن کن و بگو خواص را نفاق چیست؟           آقا بگو که بـیـن گــذر اتـفـاق چیـست؟
آتش کشیدن دل یاس های باغ چیست؟           آقا بگو که درد کدام است و داغ چیست؟
ای کوه صبر، حضرت سردار بی سپاه
من آه می کشم زغمت ..... آه پشت آه